24.00 u,we zitten met z'n drieën op de bank, lekker na te kletsen over deze gezellige eerste dag. Voor vele kinderen kan het nu al niet meer stuk ! De dag begon met het afscheid nemen van papa's en mama's, opa's en oma's. Na de drukte, kwamen de kinderen tot rust en ontdekten ze de accommodatie, Björn ging op pad met de jongens om hout en droge spullen om het kampvuur te maken met een magnesiumstick. Constructiemateriaal kwam boven, er werd vanalles gebouwd, een boot van clicks, een robot van knexx, een stroomgenerator van electro, er werd een loomtafel ingericht, ... In het bos werd een heus kampement gebouwd, met een valkuil, een ingangspoort, een kampvuurplaats met spit, ... dit alles nog voor de middag ! Voor het eten speelden we enkele leuke kennismakingsspellen, we wensten elkaar welkom met de ellebogen, we stelden elkaar voor met onze favoriete bezigheid, waarbij de kinderen die dat ook leuk vonden recht gingen staan. Zag je meteen wie ook dezelfde interesse had, een lange rij op leeftijd zo snel mogelijk, op grootte en ook nog eens op alfabet ! Daarna vertelden alle kinderen die dat wilden iets speciaals over zichzelf. We stonden ervan te luisteren wat ze al over zichzelf durfden zeggen !
's middags kregen we een lekkere lunch, gezond weet ik niet, een frikadel als middageten ? Dat vonden sommigen toch wel erg grappig ! Na het middageten gingen alle kinderen weer vrij aan de slag. Er ontstond een watergevecht op het binnenplein, waterballonnen, waterpistolen, alles kwam boven ! Er werden takken ontveld voor zwaarden, het kampement werd verder gebouwd, spelletjes gespeeld, kamers ingericht, ... Na het avondeten werden twee potjes weerwolven van wakkerdam gespeeld, twee potjes levend stratego, kampvuur gemaakt en marshmellows geroosterd. Nu ligt iedereen bekaf in bed ... en wij gaan er ook zo in, mijn oogjes vallen dicht ! Tot morgen ! Groetjes Ans
6 Opmerkingen
Naam: Ans Ramaut Praktijk en site: www.unique-talentbegeleiding.com Stel je kort voor (met de focus op wat je doet op het gebied van hoogbegaafdheid): Ik ben Ans Ramaut, vanuit mijn eigen levenservaringen, mijn ervaringen met mijn drie slimme kinderen, en mijn onderwijsdeskundigheid wil ik talentvolle kinderen motiveren en enthousiasmeren zodat ze de verantwoordelijkheid opnemen voor hun eigen leerproces, hun leven een positieve draai kunnen geven en optimaal gebruik kunnen maken van de vele voordelen van het hoogbegaafd zijn. Ik probeer kinderen weer nieuwsgierig, gemotiveerd en enthousiast te maken en te houden. Mijn doel is, het ontsteken van het vlammetje van de passie voor levenslang leren, door de kinderen zoveel mogelijk vaardigheden mee te geven om zichzelf optimaal te kunnen ontwikkelen tot competente studenten die prima in staat zijn richting te geven aan hun mogelijkheden en hun leven. Wat is de grootste valkuil voor ouders met hoogbegaafde kinderen? De grootste valkuil voor ouders is, wel heel begrijpelijk, na het vastlopen van je kind, het de hand boven het hoofd houden. Het kind te behouden voor verder onheil en de weg te gaan effenen voor je kind. Op dat moment stopt je kind met groeien. Het kind kan pas weer gaan groeien als we het sterk maken met vaardigheden op allerlei vlakken (sociale, levens- en leervaardigheden), zodat het kind zelf grip krijgt op zijn eigen leeromgeving en leerproces. Welke tip geef jij iedereen die bij jou aanklopt graag? Durf te kijken naar jezelf als ouder. De kracht ligt in het voorleven naar onze kinderen toe. Onderzoek je eigen mindset en locus of control, ga je vaste overtuigingen na en laat de persoon zien, die je je kind wil zien worden. Ga uitdagingen aan, neem hindernissen, laat zien hoe je kritiek kan opnemen als tip om beter te worden, maak fouten en laat zien dat je daarvan leert, wees niet perfectionistisch, laat zien dat je groeit en verandert, focus op de inzet en het proces van je kind en niet op resultaat. Je kind leert meer van wie je bent en hoe je doet, dan van wat je zegt. Dit voorleven geeft jou, als ouder, een krachtig tool in handen om iets te betekenen in het leven en de ontwikkeling van je kind. Wat hebben hoogbegaafde kinderen hun ouders (en de wereld) te bieden? (Met andere woorden: wat zijn hun pluspunten/kwaliteiten/kansen/leuke en unieke kanten?) Hoogbegaafde kinderen zijn complexe kinderen. Ze leven het leven in de volste zin van het woord. Ze denken anders, ervaren alles dieper en intenser, geven om onrecht, zoeken betekenis, en streven naar perfectie. Ze zijn nieuwsgierig, gedreven, creatief en hoogsensitief. Ze willen ontdekken, begrijpen, ervaren, en scheppen. Kortom het zijn de wereldverbeteraars van morgen! Ze hebben een enorme potentie en talent die bij een goede begeleiding tot volwassenheid kan komen … ze hebben nood aan begrip, vertrouwen, relatie, autonomie, ontwikkelingsgelijken en voorbeeldfiguren in hun leven. Ze openen de ogen van veel volwassenen, stellen alles in vraag, zoeken grenzen op, denken ‘out of the box’, kunnen meedenken om ‘grote mensen’ problemen op te lossen en moeten dus als écht gezien en gehoord worden, serieus genomen worden en betrokken worden in de zaken die om zich heen spelen. Betrek deze kinderen ook bij hun eigen leerproces, geef ze de tools en vaardigheden mee om hun eigen kennis te verwerven, zodat waar het schoolsysteem faalt deze kinderen hun eigen passie voor leren kunnen gebruiken om verder te komen. Even een tekstje geschreven over hoe ik onderwijs zie naar aanleiding van het meewerken aan een boek. Ik deel het hier met jullie.
Denkt u dat onderwijs aan (hoog)begaafden van betekenis kan zijn voor het onderwijs in de gehele school? Zo ja, op welke gebieden zou dat dan kunnen plaatsvinden? Betreft dat dan de benadering van leerlingen, leerstof en/of de didactiek, materialen, activiteiten e.d.? Het onderwijs aan hoogbegaafden kan zeker van betekenis zijn voor het onderwijs in de gehele school ! Vertrekken vanuit talenten van kinderen ( meervoudige intelligentie Gardner ), kinderen een groei-mindset aanleren ( Mindset, Carol Dweck ), doorzettingsvermogen en geheugen trainen, leren omgaan met falen en leren van fouten, leren omgaan met stress-situaties, executieve functies trainen ( slim maar, Peg Dawson ), kinderen eigen verantwoordelijkheid geven voor hun leren, zinvol en betekenisvol lesgeven, het volgen van een eigen leerlijn, het rekening houden met verschillende leerstijlen, leren omgaan met frustratie, leren samenwerken, aan de slag met vaste overtuigingen van kinderen die ze belemmeren bij het leren, aan de slag met leermotivatie van kinderen door reflecteren, stimuleren en positieve feedback op proces en minder focus op resultaat, opbouw in zelfstandig werken, … allemaal heel belangrijke zaken bij het begeleiden van hoogbegaafde kinderen maar zeer zeker ook toepasbaar op alle andere kinderen van de klas ! Ik sta al 12 jaar in het speciaal basisonderwijs en ook daar ging ik met al deze voorgaande punten aan de slag in een klas met speciale kinderen! Daarnaast werk ik met hoogbegaafde kinderen in de plusklas en individuele begeleidingen, kampen en clubjes. Wat ik denk wat wel heel specifiek met hoogbegaafde kinderen zou moeten gebeuren is rekening houden met hun topdown manier van leren en denken, hun snelle verwerking, minder behoefte aan herhaling, diepere interesse in allerlei zaken, ontzettende ontdekkings- en scheppingsdrang ! Dat betekent dus anders aanbieden van leerstof die niet voor alle kinderen toepasbaar is gezien toch echt veel kinderen bottom up leren, kleinere stapjes nodig hebben, meer herhaling, … Als je hoogbegaafde kinderen een eigen leerlijn kunt laten volgen door de digitale mogelijkheden van vandaag, denk bv aan EXOVA, is het ook maar een kleine stap om ook de andere kinderen een eigen leerlijn te laten volgen, daarbij zullen ook heel veel kinderen die moeilijker leren veel beter tot hun recht komen. Die kinderen worden nu nog gedwongen tot groep 6 de gemiddelde leerlijn te volgen en lopen daarbij jaren op hun tenen en dat komt hun geluk en welbevinden zeker niet ten goede. Deze kinderen voelen zich jaren op één dom, ongelukkig, krijgen gedragsproblemen en belanden uiteindelijk op het speciaal onderwijs, terwijl ze makkelijk hun eigen leerlijn zouden kunnen volgen en daardoor het gevoel zouden krijgen er ook toe te doen en op hun eigen school zouden kunnen blijven ! Ik denk aan het leren denken, wat belangrijk is voor hoogbegaafde kinderen maar net zo goed voor alle kinderen. Leren filosoferen, je mening leren vormen, leren debatteren en discussiëren, denkvragen leren opstellen ( taxonomie van Bloom ), verschillende standpunten in leren nemen ( denkhoeden van De Bono ), creatief, praktisch en analytisch leren denken ( denkvaardigheden Sternberg ). Metacognitieve vaardigheden ( taxonomie van Brown ) trainen zou ook een heel belangrijk punt moeten zijn op de basisschool. Kinderen al jong leren nadenken over hun eigen leren, de kracht leren van hun gedachten ( denk je goed, voel je goed; Stallard ), leren reflecteren op hun leerproces zijn heel belangrijke vaardigheden als je kinderen een eigen leerlijn wil laten volgen, gecombineerd met een goede opbouw van zelfstandig werken en zelfverantwoordelijkheid voor je leerproces, zelfregulatie en problem solving. Ook dit geldt voor alle kinderen! Slimme kinderen leren vaak niet leren, het gaat allemaal vanzelf, ze kijken er eens naar en ze kunnen het… of ze lezen een tekst één keer en weten het… maar deze leermanier blijkt gaandeweg het VO niet voldoende en dan lopen deze kinderen vast omdat ze niet weten hoe je leert, hoe je samenvat, hoe je iets kunt structureren zodat je het beter kunt onthouden, ze weten niet hoe ze gebruik kunnen maken van hun beelddenken,… maar ook het bewust aanleren van leer-en werkstrategieën is belangrijk voor alle kinderen! Dat gebeurt nu nog veel te weinig. Kinderen krijgen leerstof meer naar huis en er wordt vanuit gegaan dat iedereen wel weet hoe hij dit moet leren, bv topo. Verder zouden kinderen op school ook levensvaardigheden moeten leren. Hoe wordt je een gelukkig mens. Dit is bij mij in de plusklas een zeer belangrijk punt in de begeleiding van slimme kinderen. Veel kinderen zijn echt niet vanzelf gelukkig! Gelukkig zijn kun je leren. Boeken als ‘De 7 eigenschappen van happy kids’ ( Covey ), ‘Geen excuus’ ( Dr Wayne W.Dyer ), ‘Tiger,tiger is it true?’ ( Katie en Wilhelm ), ‘Your Fantastic elastic brain’ ( Joann Deak ), zijn een kleine greep uit boeken die centraal zouden kunnen staan bij het aanleren van deze levensvaardigheden. Maar ook heel veel levensverhalen van succesvolle mensen, of filmpjes van inspirerende mensen/kinderen,… kunnen gebruikt worden. Ook aandacht voor de gevoeligheden van kinderen is belangrijk. Hoogbegaafde kinderen zijn vaak ook hoogsensitief. Maar alle kinderen kunnen ontzettend gevoelig zijn voor verschillende zaken maar zeker ook voor sfeer in de klas, in de school, bedoelingen, intonatie, voorbeeld van de leerkracht, kinderen zijn ook van nature beelddenkers, de kracht van dat beelddenken gaat nu verloren in het overwegend talige aanbod, ook voor de kracht van andere gevoeligheden, fysiek, zintuigelijk en intelectueel, ( Dabrwoski ) is nu nog veel te weinig aandacht op scholen. Scholen luisteren te weinig naar de indrukken, meningen, ervaringen, zienswijzen van kinderen! Kinderen moeten veel meer betrokken worden en inspraak krijgen over de manier waarop zij hun dagen op school doorbrengen en hoe we dat zouden kunnen inrichten. Meer bewegingsmogelijkheden, bewegend leren, onderzoekend en ontdekkend leren, alle zintuigen mogen gebruiken, spontaan, enthousiast en energiek mogen zijn, bewegingsvrijheid hebben, aandacht voor omgeving, sfeer, kleur, natuurbeleving, aandacht voor creativiteit van kinderen, mogen zijn wie je bent, een sfeer creëren waarin dat ook kan, stimuleren van gevoelens, aanvaarden van gevoelens en de intensiteit daarvan, … niet denken in belemmeringen, onmogelijkheden, stempels, … maar in talenten en mogelijkheden van kinderen ! Deze ochtend al vroeg uit de veren. Rond 6.30u waren de eerste gasten al wakker, die stuurden we terug om nog even een boekje te lezen, rond 8.00u mochten de kinderen eruit, en ze gingen meteen lekker aan het spelen. Half negen hoorden we de bel en was het tijd voor het ontbijt ! De lekker verse afgebakken broodjes verspreidden een heerlijk geurtje door de eetzaal ! Onder het ontbijt kwam de scheikundejuf aan. Ingrid kon nog een lekker kopje koffie drinken voor ze alles ging klaarzetten voor de scheikundeworkshop. De kinderen hadden er veel zin in. Ingrid opende de ochtend met enkele proefjes, daarna legde ze uit wat we gingen doen. We moesten 10 witte poeders identificeren met indicatoren. Met allerlei proefjes moesten we erachter komen welke stof welke naam had. De kinderen waren geweldig aan het werk hoewel het best pittig was! De kinderen konden ook nog kiezen uit drie leuke proefjes, zeep maken, lipgloss maken, en een stuiterbal maken. Zo hebben ze ook nog een aandenken. Na de interessante workshop stond de lunch op ons te wachten. Extra waren deze keer de heerlijke kroketten. Gisteren waren dat trouwens kaassoufflés. Na de lunch kwam het verhaal va de cheetah voorbij. “Ben jij een cheetah?” van Marianne van Zetten is een boek waarmee je lekker in gesprek kan gaan. We hadden het over verveling, faalangst en opstartproblemen, perfectionisme en vaste overtuigingen gehad, veel herkenning bij de kinderen maar ook veel oplossingen en goede raad ! Daarna lekker met z’n allen naar buiten, het zonnetje scheen, we sprokkelden hout, bouwden een boomhut, gingen op pad om natuurfoto’s te maken, de marshmallows kwamen tevoorschijn, … Net op tijd, want toen begin het te regenen … buiten ruilden we om voor binnen-activiteiten. Speksteen, schilderen, electro, techniek, glasgraveren, spelletjes, …. Na het avondeten ( frietjes en kipfilet en drie smaken ijs met slagroom, waterijsjes voor de mensen met een dieet ) mochten de kinderen op de computer. Daarna met z’n allen naar buiten voor de kerstboomverbranding. Zo’n mooi vuurtje zagen de kinderen nog nooit, ik ook niet … gelukkig hebben we enkele mannen mee die weten wat ze doen. De oudste kinderen en enkele jongere die dat écht wilden, speelden onder leiding van Steven. Met de andere ging ik naar binnen om lekker te chillen met een drankje en een chipje. Toen de anderen binnen kwamen hadden we nog het vrij podium, verschillende leuke acts verschenen ten toneele. Afsluiten met een hapje en een drankje en daarna met z’n allen naar bed ! Nu zitten we met de leiding lekker na te praten, zo kruipen we onder de wol voor nog een laatste dagje kamp ! Vriendelijke groeten Ans De eerste kampdag zit erop. Het was een erg fijne, gezellige, drukdoende dag ! De ochtend startte met het spelen van spelletjes onder leiding van Ale en Dick van Pientere Puzzels en Spellen. Het fijne daaraan was dat ik wat ouders kon ontvangen. De rust keerde weder toen alle papa’s en mama’s uit het zicht verdwenen waren. De gezelschapspellen kwamen tevoorschijn. Enkele voor mij ook nieuwe spellen: Het verzonken land, dixit, spexxx, … 12.00u was het tijd voor onze eerste kamplunch, Ale en Dick schoven aan. Na de lunch vertelde Ale het verhaal van de ongelijke verdeling van voedsel op de wereld, van de vele kinderen die het met veel minder moeten doen dan wij maar hij vertelde ook het verhaal van wat wij kunnen betekenen, hoe klein ook wij kunnen hun verhaal veranderen. Hij liet ons het project van zijn adoptiekinderen zien, Compassion, hij liet zien hoe je deze kinderen met weinig al veel vooruit helpt, en hij vertelde dat hij lang het idee had ook niets te kunnen doen, maar toen na een reis met zijn dochter naar de Filipijnen, met zijn webshopopbrengst kinderen ging sponsoren. Je kunt zijn verhaal zien op: http://www.eo.nl/archief/tv/deverandering/aflevering-detail/aflevering/vrij-gemaakt/reacties/1/
Na het verhaal van Ale kozen de kinderen zelf wat ze gingen doen, sommigen gingen lekker buiten spelen, anderen begonnen met het bouwen van een kamp, sprokkelen van het kampvuurhout, schilderen van mooie houten takken, spellen spelen, constructie, … Bjorn begon rond een uur of 15.00 met het maken van kampvuur, volledig met natuurlijke materialen en enkel een vonk van een magnesiumstick en een zakmes. Het lukte de jongens na drie kwartier zelf vuur te maken. Ze stookten het goed op zodat het lang zou branden. Pieter was hierbij een goede hulp. De marshmellows kwamen tevoorschijn en werden boven het vuur geroosterd! 17.30u luidde de bel weer voor het avondeten. Lekker spaghetti, met saus en de groentjes appart. Als toetje, overheerlijke witte en bruine chocolademousse en slagroom! Voor kinderen met dieet waren er andere lekker dingen. Een enkeling lustte liever boterhammetjes. Na het avondeten mochten de computers aan, een geweldig moment voor al onze computer’nerds’. Op dat vlak kunnen vele kinderen elkaar ook goed vinden. Na ongeveer anderhalf uurtje, bleven de jongste kinderen bij Anita, twee meiden trokken zich lekker terug op hun kamer om te kletsen en de anderen trokken laarzen en jas aan, het regende heel lichtjes, zaklamp mee, en gingen het bos in olv Steven voor het nachtspel ! Dat verliep de eerste momenten wat stressvol, competitief en spannend, maar dat zakte snel en na het eerst rondje overlegden we met zijn allen de beste tactieken. Het tweede rondje verliep al rustiger. Het smokkelspel was een echte uitdaging wat betreft leren falen. De eerste keer dat kinderen getikt werden reageerden ze vaak erg heftig, maar na enkele keer was het: “niet erg, nieuw briefje halen en opnieuw proberen !” We haalden de druk ervan af door niet op het resultaat in te gaan, het ging ons over de sluiptechnieken en de douanetactieken. Na het nachtspel nog een lekker kopje thee of soep, een koek, nog een spelletje, het einde van hollands got talent meepikken en omdat de jongste kinderen al sliepen, in stilte, in verschillende ploegen naar bed. Nu zitten we als leiding na te praten en schrijf ik dit verslagje voor ook ik mijn bed induik ! Weetjes Niels en Derisha deden hartstikke dapper mee aan het avondspel ! Echt knap ! De vele vragen bij de uitleg van de regels van het smokkelspel !!!!! Wat als … , wat als… , …. Mijn briefje in het kampvuur valt ! 1 plus 1 een raam is ! Wat is de helft van twee plus twee ? ( drie ) zoeke maar ! Waar staat Lucas 6:38 voor ? ( uitgesproken door kind als 6 uur 38 ) Wat is holistisch ? Vriendelijke groeten en tot morgen Ans Deze keer mijn blog over de wat de inhoud van het onderwijs aan onze hedendaagse kinderen zou moeten inhouden wederom vertrekkende vanuit onze huidige samenleving en een stuk vanuit onze toekomst. Onze maatschappij verandert in een razend tempo, we kunnen de technologische vooruitgang amper bijhouden. Dat maakt veel mensen bang. Angst is dan ook de grootste tegenwerkende kracht van de onderwijsvernieuwingen, angst voor deze onbekende toekomst. Maar wie zich laat leiden door angst komt niet heel ver en ontwikkelt zich niet. Geen goed voorbeeld voor de kinderen dus. We moeten onze kinderen niet bang maken voor de toekomst maar bewapenen met de kennis, vaardigheden en vooral groei-mindset om alles wat op hun pad komt het hoofd te kunnen bieden, te leren uit wat er komen gaat en zich te ontwikkelen om beter te worden en de veranderingen beter de baas te kunnen. Wij weten niet meer waar we onze kinderen voor opleiden, dat is jaren lang wel zo geweest. Maar straks bestaan er nog veel meer beroepen die nu nog niet bestaan en zullen onze kinderen taken en opdrachten moeten volbrengen die wij ze niet kunnen bijbrengen.
Hiermee komen we dus op het allerbelangrijkste van wat we onze kinderen moeten leren: leervaardigheden, denkstrategieën, levenskennis, oplossingsstrategieën, en zelfkennis. Naast kennis dus ook vaardigheden en strategieën dus ook en vooral inzicht in je eigen kunnen, talenten en passies. Ieder kind zal zijn steentje bij gaan dragen aan onze toekomstige maatschappij. Kijken welke vermogens, talenten, passies en kwaliteiten en kind bezit zou de basis moeten zijn waarop je kennis en vaardigheden uitbouwt. Nu wordt een kind nog steeds gezien als een lege emmer die gevuld moet worden. Elke leerkracht giet meer kennis in het vat en hoopt dat het beklijft. Maar als er geen kapstokken zijn waaraan de kennis kan opgehangen worden blijft het bij veel kinderen niet beklijven. Kennis blijft pas hangen als het functioneel toepasbaar gemaakt wordt, als de kinderen weten waarom ze iets leren en waar ze het voor kunnen gebruiken. Daarnaast is een kind van vier die voor de eerste dag naar school komt helemaal geen lege emmer. Het kind bevat al meer kennis en inzicht dan kleuterleerkrachten kunnen bedenken. Ze weten niet dat het kind thuis urenlang fanatsiespel gespeeld heeft, maar dat nu eigenlijk beu is en iets anders wil, ze weten niet dat het kind super druk kan zijn vooral als het moe is of niet geïnteresseerd is of te lang stil moet zitten, maar ze weten ook niet dat het kind al reuzekastelen bouwt in een computerspel, bouwwerken om u tegen te zeggen, daar kan geen enkel duplo of lego huisje tegenop, ze weten niet dat het kind de apps met getallen en cijfers, kleuren, vormen en werelddelen al lang uitgespeeld heeft. Kennis ligt voor deze kinderen voor het rapen, wat ze interesseert kunnen ze opzoeken en tot zich nemen. Dat is dus alles behalve een lege emmer die binnenkomt op school. En dit kind heeft hele andere verwachtingen van school! Deze kinderen komen binnen als een smeulend vuurtje, ze willen graag leren, leren en nog eens leren ! Wij als leerkrachten zouden dat vuurtje moeten aanwakkeren en brandend houden ! Mensen zijn gemaakt om te leren, ze worden al lerend geboren! Tot 4 jaar gaat dat onafgebroken, en dan komt de breuk, nu moet er plots gespeeld worden … waarom wordt het woordje “leren” in zoveel artikelen en krantenberichten over het onderwijs als vies gezien, kinderen moeten spelen! Kinderen spelen om te leren, …. Alles wat wij mensen doen is gericht op het beter worden, vooruitgaan en leren, je hele leven lang, dus leren zo zeker niet zo negatief weggezet moeten worden! Maar om dan tot de kern van de zaak te komen? Wat moeten we onze kinderen dan leren? Ik denk dat kinderen hun eigen leervragen heel goed kunnen formuleren. Ooit al eens aan een kind zelf gevraagd wat het wil leren? Daar kunnen ze vrij helder en duidelijk in zijn! De kinderen hun leervragen leren ontdekken, deze goed te leren formuleren, de vragen diepgang eren geven, en tenslotte de vaardigheden aangereikt krijgen om je eigen leervragen zelf te beantwoorden. Terwijl ze op zoektocht zijn kun je de kinderen als coach denk-oplos en leervaardigheden bijbrengen. Omdat kinderen met hun eigen leervragen aan de gang gaan, zijn ze ook betrokken en gemotiveerd aan het leren! Basiskennis rekenen en taal zal altijd belangrijk blijven, dat kan tegenwoordig heel makkelijk volledig doelgericht en individueel te volgen in online leerlingenvolgsystemen, waarin kinderen een doel kunnen bepalen, daarmee aan de slag kunnen op de manier die het beste bij hen past (leerstijlen), het doel kunnen afvinken en een bewijs kunnen bewaren in hun digitale portfolio, zichtbaar voor ouders en leerkracht. Basiskennis zou iets moeten worden waar de leerkracht althans het minste werk en tijd in steekt. Individuele volggesprekjes komen in de vrij gekomen tijd. De insteek daarin zit op het proces: Wat heb je geleerd? Hoe heb je dat geleerd? Kun je het me uitleggen? Kun je het iemand anders leren? Wat ging goed en wat kun je volgende keer anders? … Technisch lezen, begrijpend lezen en zelfs spelling hoeft niet droog gegeven en binnen hun eigen vak gegeven te worden. Wanneer kinderen de doelen op hun eigen teksten kunnen toepassen zijn ze veel zinvoller en betekenisvoller bezig. Een kind heeft een leervraag over het ontstaan van wervelwinden en orkanen, zoekt met hulp van ouders en leerkracht passende teksten om zijn leervraag te beantwoorden ( heel veel zoekvaardigheden kunnen hier geleerd worden ), die teksten kan het hardop lezen, stil lezen, vragen over stellen, samenvatten, mindmappen, filmpjes en documentaires kan het kijken, daarbij kan het aantekeningen leren maken. Het kind kan een moeilijke woordenlijst opstellen, en uiteindelijk kan het zijn leervraag leren beantwoorden in een werkstuk, en een presentatie leren maken waarin het de klas uitlegt hoe orkanen ontstaan. Daarnaast kan het kind een product ontwikkelen waarbij het het geleerde kan toepassen of laten zien. Tenslotte houdt de juf een reflectiegesprek aan de hand van een reflectieformulier waarmee het kind terug leert kijken op zijn werk en doelen stelt voor de volgende cyclus. Leervragen leren opstellen, leren opzoeken, goede zoektermen verzinnen, een werkstuk leren maken, ict-vaardigheden, leren doorzetten, aantekeningen leren maken, leren samenvatten, leren mindmappen, product leren ontwikkelen, creatief leren denken, leren presenteren, leren reflecteren, … een greep uit de doelenlijst die past bij onderzoek doen. Naast het werken met de leervragen van de kinderen en de basiskennis zijn er nog veel andere belangrijker zaken die nu nog vaak onderbelicht worden. Ondernemerschap, technische en computervaardigheden, programmeren, creatieve vakken, kunst, cultuur, muziek, toneel, … en natuurlijk de levenslessen, mediteren, stresshantering, evenwicht in je leven brengen, gelukskunde, mindset-lessen, filosoferen, communiceren, samenwerken, groepsvorming, creatief denken en kritisch denken, … Wat die eerste vakken betreft zou elk kind zich moeten kunnen ontwikkelen in de richting van zijn eigen passies en talenten, misschien wil het ene kind met enkele andere kinderen van verschillende leeftijden een bedrijfje opzetten, misschien willen enkele kinderen een talentenjacht organiseren, andere kinderen willen schoolradio organiseren of maken reclamespots voor de school, nog andere kinderen ontwikkelen zich in de creatieve vakken en leren een instrument bespelen, volgen kunstlessen, of beoefen heel intens een sport, nog een andere groep kinderen zetten een toneelproductie op touw, verschillende kinderen willen wellicht leren programmeren, of games gaan ontwerpen, nog andere kinderen willen met de handen aan het werk en onderhouden het schoolgebouw, knappen het op en maken meubels, … ieder kind ontwikkelt zich ten volle en weet na het genoten onderwijs wat het kan, waar het goed in is, wie het is en hoe hij/zij met bepaalde gebeurtenissen, tegenslagen, hindernissen en uitdagingen in het leven om moet gaan. Beste papa's en mama's,
omdat het gisteren zo gezellig was en het nogal laat geworden was, kroop ik moe maar voldaan in mijn bedje, de blog nog niet geschreven .... ik zag deze ochtend dat jullie toch wel erg nieuwsgierig zijn en dus nu snel even een blogje tussendoor. Het wordt hier steeds later 's ochtends ! Wat een fijne rustige relaxte sfeer hangt er als kinderen langzaam aan wakker worden en niet meteen uit hun bed springen ! Gisteren was het weer klimdag ! Na het ontbijt gingen de jongens als eerste de bomen in en vandaag ook de tunnels in ! Wat een prachtige dingen gebeuren er tijdens zo'n zipwire. De coach stuurt de kinderen overal doorheen. In de namiddag deden de meiden niet onder voor de jongens, alle meiden klommen het volledige hoogteparkour. De tunnel onder de grond was een uitdaging voor alle kinderen, ze gingen er samen in en moesten er ook samen op alfabetische volgorde weer uitkomen ! Enkele rake uitspraken vandaag : Hoe moet ik dat doen ? Door het te doen. Hé hé fantastisch je bent eruit ! Leon : ja prima, maar je bent ALLEEN en dat zie ik niet graag. Bij het klimmen had iedereen een buddy, de grote kinderen hielpen de kleinere het hele parkour over. Bij de meiden viel het op dat het heel stil was en die waren dus goed in concentratie. De opdracht moest voltooid worden. Bij de jongens ging het spelen nogal eens voor de opdracht. Ik denk dat het wel gaat lukken, ik ga het eerst proberen. En toen lukte het ook nog. Sommige kinderen hebben echt hun grenzen verlegd, durfden eerst helemaal niet en gingen toen toch ! Het hele gebeuren draaide voornamelijk om samenwerken en naar elkaar luisteren, op hetzelfde moment met elkaar communiceren over hetzelfde probleem en bedenken hoe ze dan die dingen bij elkaar brengen, concentreren, rustig blijven- de tijd nemen - nadenken en een plannetje maken, hulp durven vragen, oplossingen bedenken, durf en wilskracht, grenzen verleggen. Rond 11.00u kwam een weerbaarheidstrainer een sessie met de meiden over communicatie, lichaamstaal en aangeven van je eigen grenzen doen en met de jongens deed ze een sessie karakter, communicatie en de eigenheid en talenten van elk kind gebruiken bij het samenwerken. Als kinderen niet aan het klimmen waren, gingen ze aan de slag met de vele werkjes, robot bouwen, katapultbouwen, spin technieken, naaien, tekenen met houtskool van het kampvuur van de dag ervoor. De jongens hadden natuurlijk ook even computertijd nodig. Wat was allemaal favoriet dit kamp : het klimmen, tafeltennis, weerwolvenspel, hutten bouwen, speeltuin, levend stratego, elke kampvuur maken met zelf gesprokkeld hout en een flint, live achtergrond gitaarmuziek, minecraft op de computers, brandnetel maken, muizenvallen vullen en uitzetten, watergevecht, nagels lakken, ijsklontjes met bloemetjes maken, het prentenboek over de 7 uitdagingen, het freerunnen, .... waarschijnlijk nog veel dingen die ik hier mis. Iedereen was altijd bezig ! Na de lunch maakten de kinderen zich op voor het vrij podium, ze gingen oefenen op het echte podium in de feestzaal ! Alles werd in gereedheid gebracht voor de afsluitavond ! Vele kinderen lieten echt een staaltje Talent zien waar we nog van opkeken ! Na de optredens ging de muziek aan met DJ Liam ! Ter gelijkertijd werd het laatste kampvuur ontstoken. In het donker werd ook een laatste potje levend stratego gespeeld met veel enthousiasme. Rond 12.00u gingen de eerste naar bed, en uurtje later de tweede meute ! Een supergezellige, relaxte avond ! Deze ochtend was het weer wat later toen we aanschoven voor het ontbijt. Deze dag staat in het teken van inpakken, douchen, haren kammen, spelletjes spelen, weerwolven, gevonden voorwerpen bij elkaar zoeken, lekker samen zijn, laatste knutselwerkjes afwerken, ... Een geweldig kamp zit er weer bijna op ! Tot volgende keer weer ! Vriendelijke groeten Ans en ook krijgen jullie de groetjes van alle andere begeleiders : Katja, Bjorn, Anita, Femke, Yanna, Deze ochtend was het al wat later, de kinderen hadden duidelijk wat meer slaaptijd nodig. Na het ontbijt konden de kinderen aan de slag met heel veel keuze-activiteiten : er werden afwasborstelrobots bij de vleet gebouwd, er werden nog katapulten gebouwd, wiebelende spinnen in elkaar gestoken, knuffels genaaid, geprogrammeerd, buiten gespeeld, gevoetbald en getafeltennist, ... Na de lunch kwamen Koen en Cas een freerun workshop geven, de meeste kinderen namen hier aan deel, enkele kinderen gingen verder met hun werkjes. We speelden natuurspelletjes, langste rij dennenappels leggen, we zetten muizenvallen uit, even dachten we ook dat er iets in zat, maar dat was vals alarm, ... Na het avondeten speelden de kinderen met Tamara, de weerwolven, ze vonden het geweldig leuk. Na het weerwolvenspel nog een potje levend stratego met de jongste kinderen. Na het naar bed gaan van de jongste kinderen en in volledig donker bos werd een tweede potje levend stratego gespeeld door de oudste kinderen. Het kampvuur zorgde weer voor een gezellige warmte. De kinderen genieten echt van het kamp. En dat is altijd weer een hele fijne ervaring, zowel voor mij als voor de begeleiders ! Nu slaapt alles en we kruipen vlug onder de wol voor morgen weer een fijne dag begint !
Groetjes Ans De ochtend begon al vroeg, 6.30u waren de eerst kinderen alweer aangekleed en wel ! Een kwartiertje later zaten er al verschillende kinderen weer lekker te spelen. De anderen druppelden langzaamaan binnen. 8.30 stond het ontbijt voor ons klaar. Na het ontbijt konden de kinderen nog even vrij hun gang gaan en toen konden de jongens gaan klimmen. Ze kregen als eerste een super-pluim omdat in jaren een samenwerkingsopdracht zo goed gegaan was ! Hoezo kunnen onze jongens niet samenwerken ? bij het hoogteparkour zijn grenzen verlegd ! Geweldig leuk om te zien, best eng, maar de zipwire-begeleider deed het echt fantastisch ! Hij zat net als wij op hetzelfde vlak over de zelfde zaken te praten, samenwerken, verantwoordelijkheid opnemen, rustig blijven en oplossingen bedenken, je grenzen ontdekken, zelfvertrouwen, .. een geweldige aanvulling op hat kamp ! Ondertussen knutselden de meisjes katapulten in elkaar. Er werd ook een reuze katapult gebouwd en geknutseld door de meiden ! Er is ook weer een start gemaakt van een heuse kamphut. Na de middagpauze wisselden de rollen om, de jongens gingen bouwen en de meiden klimmen. Alle meiden gingen het hele hoogteparkour over ! Echt een overwinning ! Ik kreeg het af en toe benauwd, maar wat hielpen die meiden elkaar goed ! Super. Na het kampvuur werden muizenvallen opgezet, een kampvuur gebouwd, gecomputerd, geknutseld, armbandjes gemaakt, hout gebrand, ieder kind deed zijn of haar ding.
Rond 9.00u ging de eerste meute slapen en rond 11.00u de tweede lichting. Alles ligt nu in dromenland, en wij zullen snel volgen ! Vriendelijke groeten Ans Deze ochtend 9.00u kwam de leiding aan op de kampsite. Alles werd in gereedheid gebracht voor de komst van de kinderen. Rond 9.45 kwamen de eerste kinderen binnendruppelen. Wat later wemelde het dor het hele kamphuis. De kinderen gingen meteen aan de slag met Knexx, Clixx, LaQ, electro, kapla, magneten, mindflex, ... anderen gingen het terrein verkennen. Na het afscheid van de ouders bleven ze nog een tijdje aan de slag, daarna verlegde zich het speelterrein naar buiten en de kinderen maakten nog mooie naambadges met een klein stukje natuur. Om 12.00 stond een heerlijke lunch voor ons klaar in de eetzaal. Onze voetjes onder tafel en aanvallen maar ! Na de lunch de afspraken, de activiteiten, het weekrooster, de vertrouwenspersonen, ... doorgenomen. In de namiddag knutselden alle kinderen een waterraket, sommige kinderen gingen aan de slag met een webquest over waterraketten, en anderen hielpen Bjorn met het bouwen van een platform. De werkzaamheden werden onderbroken voor waterspelletjes, waterballonnen- en waterpistolengevecht. Rond 17.00u met z'n allen naar het voetbalveld voor het één voor één afschieten van alle raketten. Daarna werd alweer het avondeten geserveerd, soep, spaghetti, en ijs als toetje, alles prima verzorgd ! Na het avondeten luisterden we naar de uiteenzetting van Marianne van Zetten. Zij las een stuk voor uit haar vers van de pers prentenboek "de 7 uitdagingen voor kidzzzz" De kinderen herkenden zich heel erg in het verhaal, mooie maar ook spijtige verhalen, van leerkrachten die de kinderen niet begrijpen, vragen om uitdaging maar niet krijgen, maar ook succesverhalen over plusklassen, kinderen die wel met een leerkracht kon praten, en een stukje praktijk over belemmerende en helpende gedachten. Na de "lezing" nog lekker buiten geravot, kampvuurtje gestookt, gecomputerd, tafeltennis, muizenvallen, niet om te doden, maar om te loken en te bestuderen, spelletjes spelen, boekje lezen, ... iedereen was ergens mee bezig. Het slapen gaan was bij sommigen zo gepiept en bij anderen had het wat voeten in de aarde .... maar alles slaapt ! Eerste en moeilijkste avond achter de rug, morgen wordt het vast weer een stuk makkelijker ! Tot morgen ! Vriendelijke groeten Ans |
Archives
Augustus 2017
Ans RamautHB moeder met HB kinderen, Leerkracht, Talentbegeleider en onderwijsvernieuwer, blogt over haar eigen bedrijf en alle activiteiten, haar onderwijsideeën, haar kinderen, de kampen, ... Categories |